در حال بارگذاری ...
نویسنده و کارگردان نمایش «دیگه چه فرقی میکنه»

تئاتر چشم انداز وسوسه انگیزی بود

نویسنده و کارگردان نمایش«دیگه چه فرقی میکنه»در گفتگو با تئاتر چهارمحال و بختیاری گفت: تاتر چشم انداز وسوسه انگیزی بود و خوشحالم که هنر این همه در دارد و هربار که یکی شان را باز می کنی دنیای جدیدی پیش رویت گشوده می شود!

 

شیرین هیاریان دهکردی متولد ۱۳۶۶در شهرکرد است .هیاریان فارغ تحصیل زبان و ادبیات فارسی است.این هنرمند در رشته شعر و داستان سال هاست که فعالیت دارد. از او در سال نود و پنج مجموعه شعری با عنوان «دست هایت کولی ها را آواره می کنند» توسط نشر چشمه منتشر شده است‌. از هیاریان داستان کوتاهی هم در مجموعه ی «ماندن و رفتن»تولید حوزه هنری چهارمحال و بختیاری به چاپ رسیده است. «دیگه چه فرقی میکنه» عنوان نمایشی ست از این هنرمند جوان که در اولین همایش تاتر تک نفره ی استان در بین پنج کار منتخب قرار گرفته ودر حال اجرا است. به بهانه اجرای هیاریان با او به گفتگو نشستیم.

 

در مورد فعالیتهای تئاتری  خود تا کنون توضیح دهید

من تئاتر را با کلاس های آموزشی آموزشگاه هنرهای نمایشی آرام شهرکرد زیر نظر جناب آقای رضا ولی پور شروع کردم و اگر بخواهم کار کلاسی ام را در نظر بگیرم می شود گفت این کار کار دوم و جدی من است

از اجرای «دیگه چه فرقی میکنه» بگویید بعلاوه خلاصه ای از داستان نمایش و این که آیا به عنوان نویسنده ، کارگردان و بازیگر از اجرای این اثر راضی هستید ؟

باز خورد ها خوب بود و‌به همین دلیل من دل گرم هستم.‌این کار یک کار کمدی فانتزی است فانتزی به این معنی که شخصیت های داستان و بعد هم نویسنده ی آن که مرده است زنده تصور می شوند و با مخاطب که یک دختر بچه است حرف می زنند و برای این اتفاق دلیل واقع گرایانه ای وجود ندارد، در عین حال  سوررئال هم نیست .در اجرا هم  متن حرف اول را می زند و بعد بازی است که به جذاب شدن متن و خلق کاراکترها کمک کرده است. البته کارگردانی و استفاده ی بیشتر از امکانات نمایشی چیزی است که با تجربه به دست می آید و امیدوارم در آینده بتوانم در این زمینه  با بهره گیری از اساتیدی چون آقای ولی پور و ... بهتر از اینها بشوم کنم . با این حال چیزی که در این کار بیشتر از همه مورد پسند و لطف قرار گرفته متن است. با وجود اینکه تئاتر در نمایش نامه خلاصه نمی شود و عرصه ی پهناوری از امکانات نشانه شناسی، ‌نمادین و .... را فراهم می آورد، محوریت نمایش «دیگه چه فرقی می کنه»،  متن است و سوای اینکه چقدر متن قدرتمند بوده و پتانسیل نمایش داشته است یا نه یک متن خوب به تنهایی می تواند همه ی امکانات بازی و کارگردانی را در خودش داشته باشد. اصولا نمایش نامه وقتی یک اثر مستقل از نمایش در نظر گرفته شود باید دارای عناصری قدرتمند باشد تا یک نمایش خوب از دل آن بیرون بیاید و شخصیت پردازی و خط روایت همانقدر که در داستان مهم است مهم می شود.

تخصص شما در رشته شعر است و از شما کتاب شعر هم به چاپ رسیده چه شد که به سراغ هنر نمایش آمدید؟
من قبلا کتاب شعر چاپ کرده ام و بیشتر در زمینه ی شعر و البته داستان تخصص دارم و ازین نظر که آیا شباهتی این رشته ها به همدیگر دارند یا نه باید بگویم شاید در زمینه های مختلف هنر بشود شباهت هایی در نظر گرفت و به خصوص از منظر نقد با یک دیدگاه کلی بعضی از جوانب آنها را  بررسی کرد ولی هریک از این رشته ها برای خودشان عرصه ی پهناوری هستند که دارای مرز های مشخص اند و قطعا باید در هر یک از این زمینه ها سال ها وقت گذاشت ، مطالعه کرد و تجربه اندوخت تا بتوانی خودت را متعلق به آن رشته بدانی. برای مثال ماده خام شعر چیز دیگری است و ماده خام تئاتر چیزی دیگر و هریک ازین رشته ها امکاناتی فراهم می آورند که آن یکی ندارد و هر رشته ای با امکاناتی که به همراه دارد و ماده ی خام آن از سایر رشته ها جدا می شود.

آیا قصد دارید حرفه تئاتر را به طور جدی دنبال کنید؟

تئاتر عرصه جذابی است و خوشحالم که هنر این همه در دارد و هر بار یکی را که باز می کنی دنیای جدیدی پیش رویت گشوده می شود و امیدوارم به لطف و حمایت دوستان این در به روی من باز بماند و همه در کنار همدیگر از آن لذت ببریم و روح مان را گسترش بدهیم.

همایش آثار تک نفره آموزشگاه تئاتر آرام را چگونه ارزیابی می کنید؟

همایش تئاتر تک نفره عالی بود ممنونم از اقای ولی پور که  فرصت شرکت کردن در این همایش رو برای همه فراهم کردند .خسته نباشند واقعا.




مطالب مرتبط

نظرات کاربران