خسرو حکیم رابط:
با تئاتر، جسم و ذهن روح تازه‌ای می‌گیرد
خسرو حکیم رابط در گفت و گو با تئاتر چهارمحال و بختیاری گفت: اصل فکری که این جشنواره را سبب شده؛ فکر درخشانی است. وارد دنیای این دوستان شدن به ویژه این که خود این دوستان معلولمان در همه ی امور تئاتر از نوشتن تا بازی تا موسیقی، خودکفا باشند؛ باعث می‌شود جسم و ذهن، روح تازه ای بگیرد.
اهمیت جشنواره تئاتر معلولین را در چه چیزهایی می بینید؟
اصل فکری که این جشنواره را سبب شده؛ فکر درخشانی است. وارد دنیای این دوستان شدن به ویژه این که خود این دوستان معلولمان در همه ی امور تئاتر از نوشتن تا بازی تا موسیقی، خودکفا باشند؛ باعث می شود جسم و ذهن، روح تازه ای بگیرد. علاوه بر این بنده هیجان های معرکه ای در تمام افراد شرکت کننده در جشنواره؛ چه کودک و چه بزرگسال؛ وقتی که روی صحنه بودند شاهد بوده ام که واقعا حیرت کرده ام. تاثیرات مثبت تئاتر را بر تن وجسم افراد به واقع دیده ام. این ها ساده نیست. حاصل زحمت افراد زیادی است قطعاً. این جشنواره زایش شادی را به دنبال دارد. حال صرف نظر از این که این وضعیت بسیار می تواند بهتر و کاراتر و علمی تر هم باشد. جرقه های درخشان در این شکل جشنواره را باید پویا و سیال کرد. نباید گسسته به این حوزه پرداخته شود. قطعا با آموزش هایی می شود موفق تر هم بود.
کارگاه هایی را در خلال جشنواره ها شاهدش هستیم که شما نمایشنامه نویسی را برگزار می کنید. چه برنامه ای در ذهنتان دارید؟
امیدوار بودیم که کارگاه های مفصلی در زمینه ی نمایشنامه نویسی برگزار کنیم که متاسفانه فرصت نشد. حال امیدوارم در آینده بیش تر به این مقوله بپردازیم. اگر جامعه ی تئاتر معلولین بتواند نمایشنامه های خوبی را هم تولید کند؛ رخدادهای بهتری را شاهد خواهیم بود. پیشنهادهای خوبی در این زمینه دارم.
هنر زیباییش در این است که هویت اقلیمی-انسانی را با حال هوای زمانه ی خود مبنا قرار دهد و وضعیت اساسی انسانی را خلاقانه و تفکرمند بر آن پیاده کند؛ خود اثر سفر می کند و به همه جای دنیا می رود. مثل تمام آثار مهم نمایشنامه ای در جهان. و هنگامی که فرد نوعی نمایشنامه ای مثلا از شکسپیر می خواند، امروز هم می تواند، با آن که تجربه هایی از آن دوران و شرایط ندارد، با متن ارتباط برقرار کند.
در این حوزه ی خاص کمی شرایط ویژه تر و سخت تر است اما شدنی است. نیاز به آموزش های پیوسته است. در گام بعدی تکنیک ها هم بسیار مهم است. ولی عرض می کنم خدمت شما که شدنی است. آثاری که تولید کنیم با دغدغه های خاص و جهان و تفکری همه شمول.
مهم نقطه ی شروع و آغاز جریان است و سپس استعدادیابی و هزینه گذاری از طرف سازمان بهزیستی. امیدوارم این ها تحقق پیداکنند.
صحبت پایانی تان را هم بفرمایید؟
خیلی امیدوارم که در کارگاه نمایشنامه نویسی جرقه های خوبی برای تئاتر معلولین زده شود.