رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان:
خانواده تئاتر چهارمحال و بختیاری خانوادهی بزرگی است
قاسم اسماعیلی دهکردی هنرمند تئاتر و رئیس انجمن هنرهای نمایشی چهارمحال و بختیاری در یاداشت بهارانه خود که به پروتال تئاتر چهارمحال و بختیاری رسانده می گوید: هنرمندان تاتر چهارمحال و بختیاری هرچه دارند را به میدان میآورند در این سالها ناملایمات را تحمل کردهاند به امید اینکه یک روز چشم باز کنند و ببینند روز دیگری است.
در ادامه متن این یاداشت را با هم بخوانیم:
به نام دوست
نرم نرمک میرسداینک بهار
بهار در راه است وزمین و زمان نفس میکشند و لباس نو به تن میکنند. زمستان میرود و احتمالا دیگرذغال هم روسیاهیاش را به گردن نمیگیرد.
همیشه بهار نوید و امید نو شدن را میدهد. حالا که تئاتر هم تن نیمهجان خود را از زیر سایهی کابوس کرونا بیرون کشید و با هر زحمتی که بود دوباره نفس کشیده، امید میرود سالی که در پیش است به از گذشته باشد.
هنرمندان تئاتر چهارمحال و بختیاری هرچه دارند را به میدان میآورند در این سالها ناملایمات را تحمل کردهاند به امید اینکه یک روز چشم باز کنند و ببینند روز دیگری است.
آنچه این روزها در نمایش اتفاق میافتد بیش از آنکه حاصل مدیریت و سیاستگذاریها باشد حاصل زحمت و خون دل خوردن و تلاشهای فردی هنرمندان این عرصه است.
هنوز در چهارمحال و بختیاری یک مکان آبرومند و مناسب برای اجرای دائمی تئاتر وجود ندارد. امکانات موجود در شأن هنرمندان و مخاطب نیست. و به همین دلیل تلاش گروههای نمایشی برای گسترش دایره مخاطب ناکام میماند.
آنچه امروز روی صحنه است بخش کوچکی از توان بسیار بالای هنر نمایش در استان است. هزینههای تولید چندین برابر شده است و حمایتهای دولتی همچنان اندک و ناچیز.
مشکلات سختافزاری و نبود بسترهای مناسب اجازه نمیدهد تئاتر خودگردان باشد. از سویی محرومیتهای اقتصادی و تنگناهای معیشتی مردم استان پای اقتصاد هنر را لنگ میگذارد .
بر خلاف بسیاری از استانها، شهرداریها و دیگر ادارات و ارگانها چندان وظیفهای در قبال تئاتر احساس نمیکنند و ادارات و نهادهای فرهنگی و هنری با بودجه و امکانات اندکشان در این زمینه تنها میمانند.
آنچه در مورد زیرساختها و سخت افزار گفته شد شرح حال مرکز استان است و هرچه از مرکز دور شویم شرایط تاسف بارتر خواهد شد.
قرار بود بهاریه بنویسم برای تئاتر اما انگار زمستان هنوز دست از سرم برنمیدارد. با اینهمه هنوز چشم به راه روزهای خوب هستیم. دوباره ماسکهایمان را برمیداریم، دستان همدیگر را خواهیم فشرد و یکدیگر را در آغوش میگیریم. خانواده تئاتر استان چهارمحال و بختیاری خانوادهی بزرگی است بهار که بیاید دلمان برای هم میتپد دوباره جمع میشویم و برای هم آرزوهای خوب میکنیم.
قاسم اسماعیلی دهکردی