دغدغه من، تلفیق تجربیات پیشین با رویکردهای نوین تئاتر جهان است

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در چهارمحال و بختیاری، فراز مهدیان دهکردی، کارگردان نمایش «یوهانا […] ون‌گوگ» گفت: در کارگردانی این اثر، مدنظر داشتم که چند سبک نوین و امروزی تئاتر و نگاه‌های منحصر به فرد به مقوله بازیگری را پیگیری کنم و از آن‌ها به همراه مولفه‌های نور، ویدیو، صحنه، صوت و موسیقی خلاقانه بهره ببرم.

این کارگردان جوان درباره اثر خود گفت: «نمایش یوهانا […] ون‌گوگ»، نمایشی چندوجهی است درباره هنرجویی به نام شیما که به زندگی و آثار ون‌گوگ علاقه دارد و در این زمینه پژوهش می‌کند. او متوجه می‌شود که تمام رویدادهای مرتبط با ون‌گوگ باید از نگاه تاریخی و کنش‌های زن برادرش، یعنی یوهانا ون‌گوگ بونگر، روایت شوند.

مهدیان درباره چالش‌های پیش روی خود در تولید این نمایش گفت: همواره در ارائه و اجرای شکل‌های امروزی تئاتر، که متأسفانه در ایران کمتر به آن‌ها پرداخته می‌شود، چالش‌هایی وجود دارد. مهم‌ترین چالش، شاید نبود بسترهای اجرایی مناسب برای این نوع تئاترها باشد. کمبود نیروی انسانی متخصص و تجهیزات سخت‌افزاری نیز از دیگر مشکلات تولید آثار نوین در تئاتر است. با این وجود، گروه اجرایی ما مصمم بود تا این مسیر را به هر نحو ممکن پیگیری کند و تجربه‌ای نو را برای تماشاگران روی صحنه به ارمغان آورد.

مهدیان در پاسخ به این سؤال که جایگاه و اهمیت تئاتر تک‌نفره در دنیای تئاتر امروز چیست و چه ویژگی‌هایی این فرم را منحصربه‌فرد می‌کند، اظهار داشت: در دوره قبل نیز به موارد مهمی اشاره کردم و این‌جا به مصاحبه‌های قبلی‌ام با دبیرخانه محترم جشنواره اجراهای تک‌نفره ارجاع می‌دهم. نکته‌ای که باید به‌طور مؤکد مجدداً بیان کنم این است که اولاً باید از منظر ایدئولوژی بررسی کنیم چرا این شخصیت در اثر «تنها و تک» انتخاب شده است. حال که این فرد به‌تنهایی در صحنه قرار گرفته (برای من، اجرای تک‌نفره فرصتی است برای ابراز تنهایی تنهایان در روایت)، با چه کسی یا چه کسانی دیالوگ برقرار می‌کند و آن‌ها چه جایگاهی دارند و که هستند. از نظر من، این موارد در کنار ساختار جذاب کردن اثر، می‌تواند و باید سازوکاری خلاقانه را در تولید به کار گیرد و بسط دهد. در واقع، به نظرم اهمیت وجود این جشنواره باید در ابراز جسورانه انواع خلاقیت‌ها باشد.

این هنرمند تئاتر استان در پاسخ به این سؤال که پیشنهاد و انتقاد شما از این رویداد هنری استانی چیست، بیان کرد: به نظر من، تیم اجرایی، به‌ویژه در بخش‌های روابط عمومی، تبلیغات، عکاسی و فیلم‌برداری، باید پیش از شروع جشنواره، جلسه‌ای توجیهی و هماهنگی در محل دبیرخانه داشته باشد. با کمال احترام، به نظر می‌رسد که در تیم اجرایی امسال، افرادی حضور داشتند که نسبت به هنر تئاتر آشنایی کافی نداشتند.

وی یاد آور شد: از نظر مالی و تخصیص و جذب بودجه، جشنواره‌های ما همچنان با مشکلات جدی مواجه‌اند. امیدوارم این موضوع را به‌طور مفصل و جامع درباره آن گفت‌وگو کنیم.ما همچنین در زمینه‌های آگاهی و شناخت، و نیز در داشتن و به‌کارگیری تجهیزات به‌روز در تئاتر دارای نواقص قابل‌توجهی هستیم. به نظرم باید به زودی یک برنامه‌ریزی بلندمدت و اهداف جدی برای این جشنواره تدوین کنیم.

این هنرمند تئاتر در انتقاد آخر خود گفت: شنیده‌ام که برخی از اعضای تیم اجرایی عنوان کرده‌اند این جشنواره را خودمان راه‌اندازی کردیم تا به بچه‌های تازه‌کار و کم‌تجربه فرصتی برای خودنمایی بدهیم. جدا از اینکه این سخن به‌طور کلی غیرحرفه‌ای و غیرعلمی است، اگر حتی یک درصد از دیگر افراد تأثیرگذار در این جشنواره نیز چنین نگرشی داشته باشند، بی‌شک می‌توان پیش‌بینی کرد که باید به زودی فاتحه این جشنواره را خواند.

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در چهارمحال و بختیاری ، از دیگر عوامل این اثر نمایشی می توان به شیما بیگی «بازیگر»  امیربهاور اکبرپور دهکردی «دراماتورژ »، عادل محمدیان «ایده‌پرداز جلوه‌های دیجیتال و طراح نور»،  بهارک اکبرپور « مشاور طرح و صدا»، بهزاد صفار «طراح صحنه»، مهرداد حبیبیان «ساخت موسیقی و طراحی آرایه‌های صوتی»، بهنام سمیع‌پور «طراح و ساخت ویدیو»، پرناز مهدیان «طراح لباس»، آمنه عباسی «دوخت و آماده‌سازی لباس»، فرخنده جعفریان «مدیر تولید»،  رضا حیدری، بیژن کریمی «دستیاران کارگردان»، استاد عبدالرحیم مهدیان «مدیر صحنه»، خدیجه احمدی (رویا)، زهرا افشارپور «دستیاران صحنه»،  هانیه نصیری، خدیجه احمدی (رویا) «منشی صحنه»،  محمد فدایی «طراح پوستر و بروشور»، شیما بیگی « ساخت مجسمه (سردیس) »،  نوشین فرهادی «ساخت عروسک»، رضا طهماسبی « مدیر تبلیغات و روابط عمومی » و فرخنده جعفریان، گلشن جعفریان «عکاسان» اشاره کرد.